Utrechts zang-prieeltjen
(1649)–Anoniem Utrechts zang-prieeltjen–
Auteursrechtvrij
[pagina 321]
| |
Stemme: Te Brugh al binnen de Muuren, &c.
H Aerlemsche drooge harten nu,
Komt toont hier wie ghy zijt,
Wy Amsterdammers tarten u
Te drincken eens om strijt,
Ellick die drinckt een volle kan,
Al waert de buyck geswollen dan,
Soo loopt niet als een dolle man,
Blijft by den dronck altijt.
2 W'hebben soo vaste sitters hier,
En gladde keelen fris,
'k Verdwael in onse Kitters schier,
Dat hier soo menigh is:
Komt, maeckt onse Bier-hanen moe,
En brenght elckaer met vanen toe,
Ghy verliest na mijn wanen vroe,
Ons drinckers sijn te wis.
| |
[pagina 322]
| |
3 Een rustigh vaandel Vrijers fijn
Die eysschen u te veld:
Maer dat 't Wevers noch Snijers zijn,
Die men ons teghen ghesteld,
Roept lustigh al u basen vry,
Seght datse lustigh blasen by
Maer brenght Kannen en glaasen by,
En bruyckt vry u gheweld.
4 Wy hebben een soo vaerdigh gast,
Verkoren tot Cornel,
Die dese staet seer aerdigh past,
Want hy drinckt stijf en snel,
Als hy de vocht maer schuymen siet
Soo sal hy hem versuymen niet,
Niet veel hy op sijn duymen giet,
Want hy macht al te wel.
5 de Capiteyn een stouter man,
Die oock gheweldigh veecht,
Die dese kunst soo louter kan,
Die kan schier stadigh leeght,
| |
[pagina 323]
| |
Een half vat kan hy stuwen hoort,
En wetet soo te duwen voort,
Wie weet hoe meenigh nuwe woort
Hy daer wel onder pleeght.
6 De luytenant sal geen Molick zijn,
't Is te nobelen baes,
Hy wil soo garen vrolick sijn
Al by de jonghe Maets,
Op allerley manieren klaer,
Drinckt hy de heele bieren daer
By dryen of by vieren, maer
Doch sonder veel geraes.
7 Ons Vaenderich is dol ghenoech,
Die inde kan soo slooft,
Drie, vier daghen over een boegh:
'k Haddet schier niet ghelooft,
Daer hy soo trots wil aende kan,
Hy vat die met sijn tanden an,
En houter oock sijn handen van,
En slingertse over 't hooft.
| |
[pagina 324]
| |
8 Gelooft dat hy wat wesen moet
Die men kiest tot Sergeans,
Daer een gelagh voor vreesen moet,
Zijn immers al wat mans,
Al schijnen 't slechte sullen sneech,
Sy drincken groote pullen leech,
Sy roepen: laetse vullen veech,
Aers hebben wy gien kans.
9 Ons Korperael wat druystigh is
En daer by al wat vet
Wonder hy niet meer puystich is,
Daer hy noyt stort noch set
Hy sal 't doch niet ontloopen neen:
Hy stuert 't met heele stoopen heen,
Souwer noch wel aen knoopen een,
Was't anders maer gewet.
10 De schrijvers seyde noch onlanx
Selven tot ons Forier,
Dat hy ghesoffen had viel dranx
En dat van Wijn en Bier.
| |
[pagina 325]
| |
Selden dat desen Broeder pocht,
Nochtans oock al sijn goeder vocht,
Seyd' hy niet in een voeder mocht,
't Offici staet hem dier.
11 W'hebben ons Adelborsten vier,
En Lansmissaten mee,
Wiens keelen altijdt dorsten schier,
Niet weynigh praten mee,
Met ons Provoost wy brommen seer,
Die drinckter soo uyt commen meer,
Hem droncken eer ick omme keer,
En kent wel laten mee.
12 d'Ouwe soldaten winnen prijs,
Die drincken met verstant,
Haer selven en haer sinnen wijs:
Is dat niet Triumphant?
Nu voort an ghy optreckers treckt,
Die garen wel wat leckers leckt,
Siet dat ghy nu als streckers streckt,
En tart het heele Lant.
| |
[pagina 326]
| |
19 Beklaeghd u niet ghy Princen eel,
Ick van u naem niet roem,
Want seecker daer zijnder soo veel,
Dus soo ick yemant noem:
D'ander die souden schelden my,
Dat ick'er hen niet stelden by:
Van opspraeck is men selden vry:
Wy missen noch een bloem.
14 Siet hier nu ghy Drogisten droogh,
Ghy bent het niet alleen:
W'hebben hier oock cannisten hoogh,
Die 't oock konnen, soo 'k meen,
Wasser maer geldt te winnen mee,
O bloed! wy souden minnen mee,
Wy mosten strax beginnen mee,
Dan waren wy te vreen.
15 Onse Crijghsraet geslooten heeft,
Wat vroom of kloeck soldaet,
Die aldermeest gegoten heeft,
Te vereeren met staet
| |
[pagina 327]
| |
Maeck de Waerdin veel trompe diets,
En soeckt haer te ontmompen yets,
En geeft haer vande lompen niets,
Ghy krijght de hoochste graet.
't Kan verkeeren. |
|