Utrechts zang-prieeltjen
(1649)–Anoniem Utrechts zang-prieeltjen–
AuteursrechtvrijStemme: Si vous ne voules megerir.
O Flora ydel is u roem
Met waerheyt kunt ghy niet ghetuyghen
Dat de Bijtjens zuyghen
Heunigh uyt een bloem:
Ghelooft het heuningh bytjen leeft
Niet uyt de soetste bloempjes die ghy geeft,
Maer door de Nectar douw.
En lipjes van me Vrouw.
| |
[pagina *21]
| |
 | |
[pagina *23]
| |
 | |
[pagina 289]
| |
2 Waer op (als sy lest lagh in rust)
Een heunigh bytjen quam gevlogen
Heeft haer mont gezoghen
En met een gekust,
Soo koom ick even op het slagh,
Daer ick het bytjen aen haer lipjes sagh
Daer 't op en neder vloogh
Den heunigh-dauw wtsoogh
3 O dacht ick, soete heunigh dief
Nu sal u Flora wis verdoemen
Mits ghy suyght voor bloemen
Lipjes van mijn lief
Die met meer soetheyt zijn vermenght,
Als wel de roosjes zijn met douw besprenght.
O doght ick op dat pas,
Die oock een bytjen was.
4 Dat ick een heunigh bytje waer
Ick souw het stroyen huys versaken,
En mijn nesje maken
In 't gekruysde haar
| |
[pagina 290]
| |
't Geen swiert om haer gekloofde kin,
En storten daer de soete heunigh in
Hoe kost ter werelt mijn
Een liever nesjen zijn.
|
|