Utrechts zang-prieeltjen

Cloris Levens-Walgh.

Stemme:
Seght my doch wel lieve soete Maeght.

D Roeve stem, de lucht met rouw-klanck slaet,
En voecht u (als 't past) in een zoo droeve staet
Mits 't noodlot u Polexander heeft.
Sijn levens draet gesneen, niet willend' dat hy leef.

[p. 267]

 

2. Peerle-drop vloey langhs de wangen neer,

 

En plonder het haer tot teycken van 't hertseer

 

Dat u druckt door 't averechts geval,

 

Dat sonder Cloris doot vergeten noyt zijn sal.

 

 

 

3 Want noyt was op aerde beter paer,

 

Wiens een-ziel' gesin, dat soo wel sloot te gaer:

 

Want sijn wil, mijn volle wenschingh was,

 

Maer 't noodlodt ick vervloeck dat ons afscheyt so ras.

 

 

 

4 Spijt nood-lot en voor-bereyt misval,

 

S'en letten my noyt dat 'k hem niet volgen sal,

 

En dat ick schuw des hemels heldre Lamp,

 

En keur voor 'swerelts vreught en onder-aertsche damp.

 

 

 

5 Want Cloris voor een wereltsche lust,

 

Kiest Polexander en liever is ontrust,

 

In gequel, in knarssingh en gesteen,

 

Dan vrolijck sonder hem te leven hier alleen.

Verandert in tijdts.