Utrechts zang-prieeltjen


[Naer dien de Goddelijckheyt]
Stemme: Brodroncken Venus-wicht. N Aer dien de Goddelijckheyt V tot meedogentheyt Noyt heeft beweecht door suchten, Sal uyt dees bange borst Mijn geest droevig in't vluchten? Een die na sterven dorst. 2 Ach! bomen, telgh en kruyt, En groene Laure spruyt, En ghy vercierde weyden, Aenhoort dees vroeve klacht, Van u Herder int scheyden, Die om sijn lief versmacht. 3 Hoe vaeck heb ick gemaelt, En door het Bosch gedwaelt Op hoop mijn schoonst te vinden Maer siend nergens niet, Riep kom dieren verslinden Een die sijn tijdt verdriet 4 En komt ick haer ontrent
[pagina 201]
Stracx sy haer van my went, En gaet haer wijt verberghen, Daer d' onervaerentheyt Niet te volgen sou verghen In sulcken eensaemheydt. 5 Maer laes 't is alles wint, Mijn Silvia die vint In mijn lijden behaghe, Sy lacht om mijn verdriet: En sy spot met mijn plage, En voor mijn trane vliet. 6 Vaert wel gekrulde vlecht, Met strickjes vast geheght, d'Welck mijn ziel zijn boeyend, Vaert wel mijn oorsaecx pijn, Want die balkerende gloeyend, Stervend geeynt sal zijn. 7 En ghy Albastre borst Waer op dees Minnaers Dorst Soo cierlijck plach te spelen, Vaert wel mijn oorsaecx pijn, Want u stralen vervelen En swaer benouwen mijn. 8 Adieu mijn Lammeren al En schaepjes die in 't dal, Dus hoedelros gaet dwalen, Aenhoort dit droef verhael, Van u Harder vol qualen, Nu voor de laetste mael. 't Verkeert haest.