Utrechts zang-prieeltjen

[p. 141]

[Onlanghs mijn Amarillis liep]

Stemme: Geswinde Bode van de min.

O Nlanghs mijn Amarillis liep
's Morghens door den douw,
Wat dat ick badt, wat dat ick riep,
Amarillis wouw
Hooren niet, na mijn klacht
Mijn verdriet hadt geen macht
By haer,
Voort vlucht sy weer van daer,
Inde vlucht haer vlecht
Aen een Boompjen heght,
Mits so staet sy stil,
Ick omhels mijn Amaril.

2. Sy (met haer hayr verwert in't groen)
Kreegh van schaemt een blos;
En riep wilt ghy my dienste doen?
Tyter, maeck my los!
Amaril! het geschiet

[p. 142]

 

't Geen u wil, my gebiedt

 

Te doen,

 

Hier in het lieve groen,

 

Doch eer ick het doe

 

Laet u Tijter toe

 

Dat hy na sijn lust

 

Amarillis lipjes kust.

 

 

 

3. Want, eer sal ick u niet ontslaen.

 

Tijter wel hoe dus,

 

Waer in heb ick u doch misdaen?

 

Ken ick met een kus,

 

Met een soen, seyde sy,

 

V voldoen, kustme vry

 

Wel aen,

 

En laet mijn daer me gaen:

 

Met een kusje neen

 

Ben ick niet te vreen,

 

Ghy raeckt niet van mijn

 

Of daer moeter hondert zijn.