Utrechts zang-prieeltjen
(1649)–Anoniem Utrechts zang-prieeltjen– AuteursrechtvrijStemme: Als Bockxvoetje, &c.
Truy.
H Eer Krilis! wat sinje een kluchtige quant,
Hoe aerdigh, en vaerdigh
Ist Hoetje in d'handt,
Het pastje soo wel, gut Krelis hoe sel
Men lieven op jou noch door 't heele Landt.
2. Sie was ick een Meysje van Amstelveen,
Van Slooten of Schooten
Daer 'k veel heb ghereen,
Ick minde jou seer, als jy mijn wout weer
Beminnen in alle deughden en eer.
| |
[pagina 102]
| |
Krelis.
3 Mijn Truytje my troosje mijn waerste schat,
Al lange so heb ick jou lief gehadt,
Ick leedt veel verdriet, 't was om dat ick niet
Dorst vryen een Iuffertje vande stadt.
4 Gut Meysje och wouje mijn byslaepje zijn,
Soo strackjes, gemackjes
Schonck ickje de wijn.
Tot onse moy Knier, niet verd ist van hier,
Soe worden jou Neefje wis mijn Cosijn.
Truy.
5 Wel Krelis hoe mienjet wel wordje dus groen.
Maer souje, 'k vertrouwje
Dit durreven doen?
Krelis.
Ia daer is mijn handt, dit groene lant
Sal tuygen dat ickjer op geef een soen.
Truy.
6 Neen Lansje al soetjes te haestich is quaet,
Sie voorje, en hoorje
Niet van dese staedt.
Krelis.
Het gaet soo het wil, ick schey niet van Hil.
Truy.
Nu sien ick wel datje mijn niet en haet.
Krelis.
7 Nu noem ick jou Truytje mijn lieve bruyt,
| |
[pagina 103]
| |
'k Sal spelen, en quelen, nu voort op mijn Fluyt,
Ick blijf by mijn Trou, schoon Truy is mijn Vrou.
Truy.
Neen, neen, neen, Krelis ick scheyer uyt.
C. Seep. 't Smet en 't reynicht |
|