Utrechts zang-prieeltjen

[p. 81]

Dianaas Clacht.

Stemme:
Granide Princesse.

I.
D Roeve noot lots-vlagen,
Hoe komt gy om clampen,
Dese borst die schier door 't clagen smelt,
Clagen? jae door clagen,
Nu ô ramp der rampen!
Al mijn eer ten schand-poel is gevelt,
Eerloose guyt gy die Diaan u trouw,
Soo dier gheswoorden hebt, laat ghy Diaan in rouw.

[p. 82]

 

II

 

Denkt ghy niet de Eeden,

 

Die ghy snoo verrader,

 

Hebt gedaan, als w'aan d'Atheensche-strant,

 

't Samen gingen treeden,

 

Denk, ey denk eens naader,

 

Hoe gy my swoert met u eyghen hant:

 

By hemel, Aart, by sterren, Son en Maan,

 

Soo ik u verlaet moet my de Donder slaan.

 

 

 

III

 

Maar om sunst geswooren

 

Het schijnt dat zijn sinnen,

 

Sijn verkeert, van liefdens kracht ontbloot,

 

Die my had' verkooren,

 

Staeckt sijn yvrend' Minnen

 

Nu hy/ laas! Ontreynicht heeft mijn schoot,

 

Ha snoode Prins, verdelger van mijn eer,

 

Ontvlieden meucht ghy my maar Iupijn nimmermeer.

[p. 83]

 

Besluyt.

 

Eerlievende benden,

 

Acht geen Minnaars sweeren,

 

Haar beloft is losser als de Wint,

 

Comt u herwaerts wenden

 

Om van my te leeren,

 

Domme jeugt: Versint eer ghy begint;

 

Pluckt trouwenes vrucht niet voor verknochte trouw,

 

So krijght gy met Diaan geen knaagend' naberouw.

P. Dubbels spe vivo:

Hoop baert troost