Utrechts zang-prieeltjen

[Al weer aen 't ouwe houwe trouwen]

Stemme: Ha! prentsche Nimph, &c.

A L weer aen 't ouwe houwe trouwen,
Ick weet geen mouwen aen dees pels
't Sy Hansje, Fransje, Tijs of Bouwen
Met Giertje, kniertje, of moy Els.

Ey! hoor eens Pleuntjen

Mijn eygen Kornuyt,

't Is 't ouwe deuntjen.

Ick seght overluyt

Giertje Schaeps is de Bruydt.

2 Al weer vier voetjes op een bedde!
Mijn Kammeraetjen hoor een reys,

[p. 58]

 

Ick wil wel om een Daelder wedden,

 

Giertjen heeft geen Begijnen vleys:

 

Een soete trooster

 

Die sy nu neemt aen,

 

In't echte Klooster

 

Wil sy nu oock gaen,

 

Daer twee paer schoentjes staen.

 

 

 

3 Ick moet dat Schaepjen hooghlijck prijsen,

 

Dat sy haer begeeft in den Echt:

 

Wie kan haer meer vruntschap bewijsen,

 

Dan soo een Vryer soo een knecht?

 

Hy dan de Pater,

 

'k Wed hy haest gewent

 

En sy de Mater,

 

Beyd in een Convent,

 

Is dat niet excellent?

 

 

 

4 Al langh genoech alleen geslapen

 

Sonder te worden omgekeert:

 

Het eerste paer van Godt geschapen,

 

Hebben 't allebey gehanteert.

 

Wie kan 't oock haten,

[p. 59]

 

Het nootwendigh goet?

 

Wie kan 't oock laten

 

Dat men geern doet?

 

Want 't snobb'len is so soet.

J.V.V. Stuert recht.