Utrechts zang-prieeltjen


Treur-Liedt van Amintas en Lucrina.
Stemme: Silvester jongh verjaert. A Ymintas quam in rouw: Soo haest de lichte vrou Lucrien hem gingh begheven Wt geylheyt trouweloos, Sy voor dees Priesters koos. Mirtillo boersch van leven.
[pagina 39]
2 Hy badt (met droefheydt) aen De suyvere Diaen, Wiens Autaer hy bewaerden, Heb ick in eenigh lit Bevleckt u Godlijck wit, Soo komt velt my ter aerden. 3 Oft andersins soo gaet En maeckt dat Iupijn slaet Met blixem en met donder, En wreeckt, 't gheen mijn gheschiet, Op dat dit landtschap siet, V krachten en u wonder. 4 Diana hem verhoort Mirtillo die wiert voort Van 't Hemels vyer gheslaghen, Arcadien dat sat Berooft van vrucht en nat, En Lucrina vol klaghen. 5 De drooghe Water-goon En waren 't niet gewoon
[pagina 40]
Dat Pindus dor dus schreyden, Sy klaeghden als onsint Haer kommer aen Aymint, Die haer naer Theunis leyden. 6 't Oraeckel gaf gheschal Arcadien en sal Niet loosen hare plaghen, Voor dat Diaen sal sien d'Ontrouwe Maeght Lucrien Door Aymintas verslaghen. 7 Dus keerden sy vertsaeght Na dese droeve Maeght Die met gedult dit hoorden, Men bracht haer voor 't gherecht, Maer ach! de trouwe knecht Sijn eyghen hert doorboorden. 8 Lucrina kout en flaeuw Ruckten den deghen laeuw Bebloet, uyt sijne lende Heel bleeck, en hallef doot
[pagina 41]
Sy haer terstont doorstoot, Toen was de straf ten Ende. Nut en schadelijck.