Utrechts zang-prieeltjen
(1649)–Anoniem Utrechts zang-prieeltjen– AuteursrechtvrijOp de Wijse: Van de Moore dans.
A Ls Boer-voetje speelt met zijn pijpje in dal
Dan zingen en springen
De Satyrtjes al:
De Boompjes int wilt,
't Gants Bosje dat drilt,
En dreunt door het lieffelijck nagheschal.
| |
[pagina *3]
| |
[pagina 25]
| |
Het Riet daer wel eertijts Syringa in sat
Staet levent, en bevent
En schut als een bladt,
Iae swiert heen en weer
Gelijcken een Veer
Daer 't woelende wintje maer even aen vat.
Dit wilden d'Arcadische Nimphen eens sien
Wat wonder, dat onder
Dit speelen mocht schien:
Dat langes 't geboomt
Het beeckjes gestroomt
Haer bruysende golfjes quamen vlien.
Dus quamen sy 't Bosje ten ende gegaen,
En liepen ja riepen
De Satyrtjes aen,
Dit geyle gebroet,
Licht haestigh te voet
En naemen de Harderinnen gevaen.
Daer waren doen lacy! de Nimphen in noot,
Sy lilden, en trilden
| |
[pagina 26]
| |
Ia sagen als doot,
Sy riepen: och, och!
Maer 't loose gedroch
Die hebben haer poesele leden ontbloot.
Terwijl dat Pan vast schatert en lacht
Soo songen, en spronghen
Dit Geyte-geslacht,
Iae deden in't velt
Daer 't meeste gewelt:
En hebben d'onnoosle Nimphjes verkracht.
Dit hebben d'Herders van Echo gehoort,
Wiens herten met smerten
Soo waren verstoort:
Dat yeder een Eedt
Voor Iupiter deedt,
Te wreecken, of alle te zijn vermoort.
Dus vielen sy op de Roovertjes aen,
Begonden in't ronde
Met kneppels te slaen:
Met Schop en met Spa,
| |
[pagina 27]
| |
En riepen: Sa, sa,
Hey Satyrs wat hebje ons Nimphjes gedaen.
De Splittekoots namen wel haestigh de vlucht
Maer lachten, en dachten
Op sulcken klucht,
De Herders verbaest,
Die bonden wel haest
Haer Liefjes, maer waren in groot gesucht.
Daer wasset (och lacy!) een droevigen tijt,
Sy knersten, en persten
Haer tranen van spijt,
Doch hebben uyt lust
Haer Nimphjes gekust,
Maer veele die waren haer Maeghdom quijt.
|
|