Utrechts zang-prieeltjen

[p. 23]

Hulp in Noot.

Stemme: Ie seroi prievé de jugement.

A Ls Garint zijn ooghjes open dee,
Rees hy soetjes op, van het Bedt, en hy trad na de Zee,
Wiens grondeloose diep, hem riep, soo 't scheen
Door 't ruyssende geluyt, Garint hier is u Bruydt te been,
Want soo sy u nu derft, sy sterft.

2. Ongerust doorloopt hy 't laghe landt,
Tot de schorre duyn, van wiens top hy weer daelt na de strandt,
Doch stracx ontmoeten hem, een stem, die sey
Garint ick ben in noot, komt help my eer de doodt, ons schey,
Want soo ick u nu derf, ick sterf.

3 Soo verbaest doorsiet hy 't golven Velt
't Welck de harde wint, ende storm had beroert en ontstelt,
En sach ontrent een klip, het schip, in ly,
Waer in sijn liefje badt, Garinter komt doch rad, by my,
Want soo ick u nu derf, ick sterf.

[p. 24]

 

4. Met hy sagh dit nakend ongheval,

 

Roeyt hy onversaegt met een sloep na haer toe vande wal,

 

Een spijt der golven kracht, hy bracht aen strant

 

Sijn half verdroncken vreugt, en sey slijt voort u jeugt, te landt

 

Want soo ik u meer derf, ick sterf.

 

 

 

5. Ach mijn lief antwoorde Galathee,

 

Noch de felle windt, noch de vloet, noch de klip, noch mijn wee,

 

Verstieten uyt mijn sin, geen min, die steets

 

Mijn rede-breyn verteert, dies stem ick u begeert, gereets,

 

Want soo ick u eens derf, ick sterf.

Veerder.