Typus Mundi

[p. 12]

[p. 13]

I. Mundus in ma-li ligno positus est.

OMina sunt hominum mali pendentia ligno:

Arbore in hac mundi statq́ue, caditq́ue salus.

Poma quot haec arbor, tot ramis sustinet orbes;

Non bene vis tantum tantula portat onus.

Non fer at hoc Atlas, non nubifer Apenninus;

Non pariter iunctis Pindus, & Ossa iugis;

Parnassusúe biceps, vario neque vertice Taurus:

Pars orbis toto scilicet orbe minor.

O malèfulta salus! fragili malè credita malo!

Quàm res praecipiti stat tua, munde, loco!

Heu quid Adame, paras? orbem fulcire labantem?

Impar pondus habet viribus ille tuis.

Corruet, inuoluetq́ue pari se, teq́ue ruinâ.

Corruet, hoc lentum est; ni fugis, ecce ruit.

Sinescis; putri pendent haec poma genistâ,

Inq́ue manus, digito vix bene tacta, fluent.

[p. 14]

 

Hinc fuge, nec blando nimiùm confide colori:

 

Ille color vermem, quem tegit, intus habet.

 

Mors inclusa latet: vitae malè creditur arbor,

 

Quod valeat vitam tollere, virus inest.

 

Vesceris? ah pransos pestis populabitur artus;

 

Oreq́ue deluso dira venena trahes.

 

Venturos adeò tangent ea fata nepotes,

 

Imaq́ue natorum serpet ad ossa lues.

 

Poma manu prensare caue, tetigisse, perisse est:

 

Tangere sed nimium est, tangere velle nocet.

 

Et nocuit vidisse: nocet, mihi crede, videri:

 

Regulus hîc tacitâ prospicit è latebrâ.

 

Serpenti ne fide; malus latet Anguis in angue,

 

Te fore, fallaci sibilat ore, Deum;

 

Notitiamq́ue boni spondet, pariterq́ue malorum.

 

Heu mala quàm cupias noscere; plura scies!

[p. 15]

Sans l'aide d'Hercules, Atlas porteur des astres,
Eust mis le ciel en piece, les Dieux en mil desastres:

Et quoy? supportera du monde le grand pois

Vn vermolu pomier? nō, nō; mais biē la croix.

Vlucht Adam; dwinght uw' oogh / dwinght uw' handt / dwinght uw' sinnen /
'Ten is noch vreught / noch vrucht / dees' vruchten te beminnen.
Haer leven / is u doodt. sy vallen; blijft ghy staen?
Loopt vry; den boom is broosch; de wereldt hanght daer aen.