De twee vrolyke confraaters. Zingende de nieuwste liederen

[p. 26]

Het Hedendaagsche leeven der Jonkmans en Jonge Dochters.

Op eea Aangenaame Wys.

Komt vrinden met malkander,
Ik zal wat nieuws zingen gaen:
Van den een of van den ander,
Die daer zyn aen den zwier gegaen,
Zondag avond hoord wild myn verstaen,
Dan komen zy met haar Liefje aen,
En dat na de trant, zoo men ziet,
Al het zwieren is tot niet.

Meenig een die wil wel zwieren,

Met zyn Liefje op zyn gemak;
Want daer kan 't niet aen mankeeren,
Want zy houden dog haer gemak,
Al hebben zy een stuyver te verteeren,
Leven zy als de grootste Heeren;
En dat na de trant zoo men ziet,
Al het zwieren is tot niet.

Men ziet ze ook al meede,

De Breestraet gaen heen en weer,
Na de Kemphaentjes toe treeden,
En in het Ponshuis veel te meer,

[p. 27]

 

Daer tracteerd men op wit of rood,

 

Met het Nuffie al op de schoot,

 

En dan gezoend na de manier,

 

Is dat niet een groot plyzier.

Als men van daer dan heene gaet,

Dan gaet men aen de zwier,
De stille weg wild myn verstaen:
Om te blusse het Minne-vier;
Maer het Nuffie zyt myn lieve schat,
Als gy niet anders kan als dat,
Dan komt gy vast by my niet aen,
Wilt nu maer vry heene gaen.

Hier kund gy nu aen zienen,

Hoe trouw dat de Meisjes zyn,
Zy willen wel met uw zwieren,
En dan verjaegen uw altyd,
Zy gaen met uw om geld en goed,
En laten u dan weer lopen met spoed,
Zy hebben geen langer behagen,
Dan tot duurt u geld en goed.

Daerom als gy gaet zwieren,

Blyft van zulke Meisjes af,
En laet u niet meer pieren;
Want zy houden u maer voor maf,
Meid die Meisjes dan met 'er spoed,
Die het te doen is maer om u goed,
Adieu dan minnaers wie gy zyt,
Onthoud myn les voor altyd.