Het tweede deel van de Amsteldamsche schouwburg; of de nieuwe bey-korf
(1769)–Anoniem Tweede deel van de Amsteldamsche schouwburg; of de nieuwe bey-korf–
AuteursrechtvrijOp een Schoone Vois.Te Vlissingen leyd een Jagt bereyd,
Om na Oost-Indien toe te varen;
Daerop zo rust een Cupido,
En speeld op zyn vergulde snaren.
O Cupido kleyne Venus-wigt;
Hoe klinken u vergulde snaren,
| |
[pagina 89]
| |
Sy zyn gekruld in haren schoot,
Hoe genoeglyk is 't daer in te varen.
De eerste Maegd die daer na vraegt
My dunkt ik zag de duynen blinken:
Het was het Eyland van de vrouw,
Van vreugde deetse myn jong hert sinken.
Wat mag het voor een Eyland zyn;
Wat mag het voor een Eyland wezen;
Het was een Eyland van de vrouw
Dat door de Minnaers wierd geprezen
De Maen die scheen, de Son verdween;
Het zyn de sterren die ons ligten
De mast aen stukken, de spriet aen twee,
En nog en wilde wy niet zwigten.
Aen de Caep hoord en wild verstaen,
Daer de Meisjes dagelyks verkeeren:
Als in het huys de blaeuwe haen
Daer wyze dagelyks converseeren.
Als wy dan komen in 't Indies land,
Hoe lustig willen wy daer ageren:
Des morgens te vry buyten gaen,
Tegen de zwarte schermutseren.
Als wy dan komen in 't vaderland,
Hoe lustig willen wy dan zwieren,
Des morgens in den Brandewyn,
En daeg'lyks de goede Bieren.
Adieu gy Utregtse Meisjes al,
Gy wild dit Liedjen wel gedenken,
Maer wy scheyden nog niet van hier,
Een glaesjen willen wy eens drinken.
|
|