KortVerhaal. Jaargang 32

[p. 158]

Auteurs in dit nummer:

Jeroen Blokhuis (1969) schrijft korte verhalen, is adviseur online communicatie, bewonderaar van velen, toekomstig Tour de France-winnaar. www.kaaiman.org

Wiebe Brouwer (1958) studeerde natuurkunde en bedrijfskunde. Als ICT-consultant ontwerpt hij computerprogramma's voor de effectenadministratie van o.a. Binck Bank. Daarvoor was hij marketing-medewerker bij de Financiële Termijnmarkt, een dochteronderneming van de Optiebeurs. In het Winternummer 2009 van de ‘De Tweede Ronde’ stond zijn verhaal Flight Control, in het Herfstnummer 2010 van KortVerhaal zijn bijdrage Mevrouw van Keulen.

Jan Donkers (Amsterdam, 1943) studeerde sociologie en geschiedenis in Amsterdam. Hij was redacteur van Propria Cures, Hitweek en De Revisor. In 1973 debuteerde hij met de bundel Opgeruimde Verhalen. Erna volgden nog twee bundels verhalen, de novelle De nacht duurt twaalf uren en de roman in feuilleton-vorm Donkeyville, USA. Sinds de jaren '90 legde Donkers zich hoofdzakelijk toe op non-fictie en verschenen van hem de bundels reisverhalen Amerika, Amerika en Reizen maakt rijk. Verder de essaybundel De Tweede Amerikaanse Eeuw, Zo dicht bij Amsterdam, Mijn Muziek en het kinderboek Eva vindt een thuis.

Inez van Eijk werkte in het onderwijs en de uitgeverij. Ze publiceerde over moderne omgangsvormen en over taal, verwierf bekendheid met haar verzamelbundel van meer dan 8000 dooddoeners en stoplappen, schreef een boek over de bloei en teloorgang van een ongewone studentenvereniging in de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw, stelde een aantal bloemlezingen samen en stond anderen bij als redacteur en ghost writer.

Robert Gernhardt (1937-2006) was een zeer productief Duits romanschrijver, (nonsens)dichter, essayist, scenarioschrijver, cartoonist en schilder. Hij was een van Duitslands bekendste satirici en mede-oprichter van de satirische bladen Pardon en Titanic. Met zijn lichtvoetige, ironische stijl had Gernhardt grote invloed op de Duitse literatuur; hij kreeg vele prijzen en onderscheidingen. Drie van Gernhardts kinderboeken verschenen in Nederlandse vertaling van Willem Wilmink. Ook het Herfstnummer 2910 van KortVerhaal bevatte een verhaal van Gernhardt.

Theo de Jong (Haarlem, 1943) studeerde Engels, publiceerde een dichtbundel Een hele onderneming (1978) en een verhalenbundel Het houden van vrouwen (1980). Hij publiceert in diverse tijdschriften, onder meer essays over toneel (hij was een aantal jaren redacteur van Toneel Teatraal en schrijft toneelrecensies).

Harrie Lemmens (Weert 1953) studeerde Nederlands in Nijmegen. Hij vertaalde proza en poëzie uit het Duits, Engels, Spaans en vooral Portugees, onder andere van Pessoa, Eça de Queiroz, Saramago, Agualusa, Rentes de Carvalho, Mia Couto, Dulce Maria Cardoso, Cormac McCarthy, Christoph Hein, João Ubaldo Ribeiro, Machado de Assis, António Lobo Antunes en Gonçalo M. Tavares. In 2006 kreeg hij de vertaalprijs van het Nederlandse Fonds voor de Letteren. Daarnaast schreef hij recensies en essays.

[p. 159]

Toine Lenssen is een solitaire vijftigplusser, die in een randgemeente van de grote stad een onaanzienlijk bestaan leidt. Om zich te vermaken ploetert hij af en toe een verhaal in elkaar. Daarin poogt hij met behulp van vileine humor het menselijke tekort te vatten.

Liu Yichang (1918) is schrijver, vertaler en oprichter van het vooraanstaand literair tijdschrift Hong Kong Literary Monthly. Liu, geboren en getogen in Shanghai, werkte na zijn afstuderen in 1941 als journalist in Shanghai en Chongqing. In 1948 vertrok hij naar Singapore en in 1957 vestigde hij zich in Hong Kong, waar hij zijn journalistieke carrière voortzette tot aan zijn pensioen in 1991. Hij is vooral bekend om zijn roman Jiutu [Dronkelap] en zijn korte verhalen Dacuole [Verkeerd nummer] en Duidao [Het kruispunt].

Andrés Neuman (Buenos Aires, 1977) emigreerde op veertienjarige leeftijd met zijn ouders, die musici waren, naar Granada. Daar studeerde hij Spaanse taal- en letterkunde en doceerde er later Latijns-Amerikaanse literatuur. Sinds hij in 1994 winnaar werd van de verhalenwedstrijd ‘Los nuevos de Alfaguara' heeft hij veel erkenning gekregen voor zijn verhalen, gedichten en romans. Voor zijn laatste roman El viajero del siglo ontving hij in 2009 de Premio Alfaguara de Novela en in 2010 de Premio Nacional de la Critica. In 2011 is de Nederlandse vertaling van dit boek verschenen, met als titel De eeuwreiziger.

Pieter Nieuwint (Utrecht, 1945) studeerde Engels in Amsterdam en was van 1965 tot 1979 pianist/componist bij het Kabaret Ivo de Wijs. Hij was tot 2000 docent Taalvaardigheid Engels aan de Universiteit van Tilburg (vroeger KUB) en besteedt veel tijd aan het dirigeren van koren en aan de lichte muze. Hij treedt solo op en geeft voorstellingen met het KUB-cabaret, het medische gezelschap De Placebo's, en als duo met Ivo de Wijs. Hij heeft met het KUB-cabaret twee cd's gemaakt, en solo één: Pieter Nieuwint dicht en zingt.

Joseph O'Connor (Dublin, 1963, broer van zangeres Sinead O'Connor) studeerde literatuur en geschiedenis, werkte als journalist en debuteerde in 1989 in The Sunday Tribune met het korte verhaal Last of the Mohicans, het openingsverhaal van de bundel True Believers (1991) waar ook Persvrijheid uit afkomstig is. Inmiddels is hij bekend van de historische, groots opgezette, in vele talen vertaalde romans Stella Maris en Redemption Falls, en het pas verschenen Volgspot, boeken waarin de sobere schrijfstijl uit zijn beginperiode heeft plaatsgemaakt voor bloemrijk, archaïserend taalgebruik. Naast romans schrijft hij essays, columns, toneelstukken en filmscripts. Een nieuwe verhalenbundel zal in 2012 uitkomen.

Henk Romijn Meijer (1929-2008) debuteerde met de verhalenbundel Consternatie (1956) die werd bekroond met de Reina Prinsen Geerligsprijs. Daarna publiceerde hij behalve romans en essays nog negen andere verhalenbundels. In 2004 verscheen Alle verhalen tot nu toe dat in 2005 werd bekroond met de Max Pam Award. Een twintigtal verhalen werd daarin overigens niet opgenomen. Bij het ordenen van de literaire nalatenschap vond zijn executeur, Gerben Wynia, behalve enkele schetsen nog een ongepubliceerd verhaal dat hier voor het eerst in druk verschijnt, als eerbetoon aan een betreurd en belangrijk schrijver.

Jaap Scholten (Enschede, 1963) droomde ervan badmeester in Kiev te worden, maar werd de badenkoning van Boedapest. De wereldwijd toegepaste slogan van de stad, ‘Budapest, Spa Capital of The World’, is van zijn hand. Zijn handdoeken- en kimono-imperium groeit gestaag. Hij studeerde Industrieel Ontwerpen aan de Technische Universiteit in Delft, Grafische Vormgeving aan

[p. 160]

de Kunst Academie in Rotterdam en sociale antropologie aan de Central European University in Boedapest (zijn thesis From Ballroom to Basement; the Internal Exile of the Hungarian Aristocracy in Transylvania verwierf het predikaat cum laude). Over hetzelfde onderwerp schreef hij zijn roman Kameraad Baron. Zijn laatst verschenen boek is De wet van Spengler.

A.L. Snijders werd in 1937 geboren in Amsterdam, waar hij de lagere school, de middelbare school en de universiteit bezocht. In 1971 verhuisde hij naar de Achterhoek. Zijn voorkeur voor korte zinnen en verhalen heeft te maken met zijn angst voor de anakoloet. Eind oktober 2010 ontving hij voor zijn oeuvre de Constantijn Huijgens-prijs. Zijn laatste bundeling zkv's is in 2011 verschenen onder de titel ‘Een handige dromer’.

Thorvald Steen (Oslo, 1954) publiceerde na zijn debuut in 1983 toneelwerk, romans, kinderboeken, dichtbundels, reisnotities en essays. Hij is in meer dan twintig talen vertaald en heeft meerdere, ook internationale, prijzen gewonnen (in België, Argentinië, Turkije en Slowakije). Steen is erelid van de Noorse schrijversbond sinds '97 en voorzitter van NORLA, de raad voor de verspreiding van Noorse literatuur in het buitenland.

John Toxopeus (Utrecht, 1946) is gepensioneerd vakbondsbestuurder. Hij studeerde psychologie. Hij publiceerde in Nederlandse en Vlaamse literaire tijdschriften. Weblog: www.mijn2deleven.nl

Rudi van der Velde (Amsterdam, 1937) studeerde wis- en natuurkunde en was mede-oprichter van de Studentenvakbeweging. Hij werkte bij CERN (Genève) waar hij onderzoek deed naar elementaire deeltjes (dezelfde als die van Houellebecq). Van 1970 tot 1980 was hij wethouder Onderwijs in Amsterdam en werkte daarna als directeur van de Vereniging van Openbare Bibliotheken. Hij begon te schrijven na zijn pensionering en publiceerde in 2008 zijn roman De hoed van Einstein.

L.H. Wiener (Amsterdam, 1945) brak na tien verhalenbundels door met zijn romans Nestor (2002), bekroond met de Bordewijkprijs, en De verering van Quirina T. (2006), genomineerd voor de Gouden Uil Literatuurprijs 2007 en de Libris Literatuurprijs 2007. In 2008 verscheen zijn roman Eindelijk volstrekt alleen en het non-fictieboek Herinneringen aan mijn uitgevers. In 2009 stelde hij de anthologie Koningswater samen, een bundeling verhalen met alcoholisme als thema. Hij versleet vijf uitgevers.

Joachim Wilbers werd geboren in Tegelen (1954), en is van oorsprong beeldend kunstenaar. Hij woont en werkt in Zuid-Spanje (Andalusië) In het verleden werden korte verhalen van hem enkele malen genomineerd. Zijn romandebuut Het ritsjasgevoel verscheen onlangs bij mijnbestseller.nl http://www.mijnbestseller.nl/magento/het-ritsjas-gevoel.html

Ron de Zeeuw was twintig jaar werkzaam als advocaat in Amsterdam. Hij publiceerde twee romans en een bundel verhalen, die eerder in De Tweede Ronde verschenen. In zijn verhalen laat hij zien dat ieder mens, ook de schijnbaar meest bekrompen en onvrije - een hardhandige marktkoopman in kip, een buschauffeur die nog met Anton Geesink heeft gejudood, een dakloos meisje dat haar mes haar beste vriend noemt - een moment heeft waarop hij weet wie hij is en beseft wat hij doet.