KortVerhaal. Jaargang 31

[p. 159]

Auteurs in dit nummer:

Tom Coraghessan Boyle (Peekskill, NY, 1948) heeft tot dusver twaalf romans en negen bundels korte verhalen gepubliceerd, waarmee hij zich heeft doen kennen als een van de veelzijdigste Amerikaanse auteurs van deze tijd en een begenadigd stilist. Zijn derde roman, World's End, gedeeltelijk spelend in zeventiende-eeuws Nieuw Amsterdam, leverde hem in 1988 de Pen/Faulkner Prize op. Zes maal won hij de O. Henry Award for Short Fiction. Vijf van zijn romans zijn in vertaling verschenen bij Uitgeverij Anthos. ‘De lucht in gezwiept’ (Swept Away) verscheen oorspronkelijk in The New Yorker.

Het dozijn schrijvers Victor Baarn, Battus, drs. G. van Buren, Raoul Chapkis, Jan Eter, Piet Grijs, Maaike Helder, Peter Malenkov, Cees Stam, Stoker, Talisman, Jozef Trapjes heeft afgesproken om zich voortaan alle twaalf te noemen: Hugo Brandt Corstius.

Charles Bukowski (1920-1994) werd geboren in het Duitse Andernach, als zoon van een Amerikaanse G.I. en een Duitse moeder. Het gezin leefde vanaf 1924 in Los Angeles, dat het decor zou worden van Bukowski's literaire werk. Na een zwervend bestaan werd hij postbeambte. Vanaf 1970 publiceerde hij zes romans en honderden verhalen, maar al eerder waren zes dichtbundels van hem verschenen en in totaal schreef hij duizenden gedichten. Een bloemlezing van zijn poëzie in het Duits haalde een oplage van 50.000 exemplaren.

Raymond Carver (1938-1988) trouwde op zijn negentiende, was op zijn eenentwintigste vader van twee kinderen en heeft tussen zijn dertigste en zijn veertigste levensjaar zwaar gedronken. Die drie factoren hebben volgens hemzelf zijn schrijverschap naar vorm en inhoud bepaald. Carver schreef gedichten en korte verhalen die in Amerika een traditie van minimalisme en ‘dirty realism’ hebben doen ontstaan. Zijn realisme is er een van stille alledaagsheid met uitgedoofde huwelijken, werkloosheid en drank tegen een achtergrond van onbestemde dreiging. Zijn stijl van schrijven kenmerkt zich door syntactische eenvoud en karigheid van vocabulaire. In 2009 is Carvers volledig werk verschenen in de ‘Library of America’-reeks.

John Cheever (1912-1982) schreef zijn eerste korte verhalen in de jaren vijftig voor The New Yorker. Hij publiceerde ook romans als The Wapshot Chronicle, Bullet Park en Falconer, maar het zijn vooral zijn verhalen die hem befaamd maakten. Een deel daarvan verscheen in een vertaling van Else Hoog in het Nederlands onder de titel De Verhalen. Frans van Dixhoorn vertaalde zijn dagboeken die in 1993 verschenen: Verscheurde stilte.

A.H.J. Dautzenberg (Heerlen, 1967) studeerde Economie en Taal- en letterkunde. Hij publiceerde korte verhalen in onder andere Hollands Maandblad, De Revisor, De Contrabas, Propria Cures, Frontaal Naakt en De Groene Amsterdammer. Zijn poëzie verscheen onder andere in Meander, De Contrabas, Brabant Literair en Film Valley. Hij woont en werkt in Tilburg-Noord.

Inez van Eijk werkte in het onderwijs en de uitgeverij. Ze publiceerde over moderne omgangsvormen en over taal, verwierf bekendheid met haar verzamelbundel van meer dan 8000 dooddoeners en stoplappen, schreef een boek over de bloei en teloorgang van een ongewone studentenvereniging in de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw, stelde een aantal bloemlezingen samen en stond anderen bij als redacteur en ghost writer.

Jonathan Safran Foer (1977) studeerde filosofie aan Princeton. Zowel zijn debuut Everything is Illuminated (‘Alles is verlicht’, vertaling Peter Abelsen) als zijn tweede, 9/11-roman Extremely Loud and Incredibly Close (‘Extreem luid & ongelooflijk dichtbij’, vertaling Gerda Baardman en Tjadine Stheeman) werden bestsellers. Onlangs verscheen ‘Dieren eten’ (vertaling Otto Biersma), een pleidooi voor vegetarisme. ‘Een abc voor de interpunctie van hartkwalen’ is een van de weinige

[p. 160]

korte verhalen die Foer - tot nu toe - heeft geschreven. Het verscheen oorspronkelijk in The New Yorker en werd in 2005 herdrukt in The Unabridged Pocketbook of Lightning.

Mariska Hammerstein volgde de opleiding aan de School voor de Journalistiek in Utrecht en werkte jarenlang als redactrice voor diverse uitgeverijen. Voor kranten en tijdschriften recenseerde ze (kinder) boeken. Ze emigreerde in 1987 naar Canada en ging zelf voor kinderen schrijven. In de zeven Canadese jaren publiceerde ze haar eerste kinderboeken en korte verhalen voor de jeugd. Sinds haar terugkeer vertaalt ze boeken uit het Engels. Ondanks de eerdere publicaties beschouwt ze het verhaal ‘De vertaalster’ als haar literaire debuut.

Willem Jardin (1964) studeerde geschiedenis in Utrecht en Berlijn. In 2008 publiceerde hij de roman Monografie van de mond, waarmee hij werd genomineerd voor de Academica Debutanten Prijs. ‘God bless America’ is een verhaal uit de bundel Dansen op één been, die dit najaar zal verschijnen bij uitgeverij Meulenhoff. Voor meer informatie zie: www.willemjardin.nl

Carson McCullers (1917-1967) schreef verhalen, romans, twee toneelstukken, essays en enige poëzie. Haar werk wordt door collega-schrijvers als Tennessee Williams, Graham Greene, Arthur Miller, Gore Vidal en Bukowski zeer geprezen. In Nederland lijkt ze regelmatig in de vergetelheid te raken om af en toe opnieuw te worden herontdekt, het meest recent enkele jaren terug bij de verschijning van een nieuwe vertaling (‘Het hart is een eenzame jager’, vertaling Marion op den Camp) van haar debuutroman The Heart is a Lonely Hunter. McCullers publiceerde A Tree. A Rock. A Cloud in 1942; het werd gebundeld in The Ballad of the Sad Café.

Van Philip Snijder (1956) verscheen in 2007 Zondagsgeld, waarin een jongen het einde van zijn kindertijd beleeft in een armoedig en vergeten stukje Amsterdam: het Bickerseiland van voor de stadssanering van de jaren zeventig. Het boek oogstte van vele zijden lof en verscheen in 2008 ook in Duitsland (Sonntagsgeld, Claassen, Berlijn). In Nederland is inmiddels de vijfde druk uitgebracht. In de jaren na 2007 heeft Philip Snijder regelmatig verhalen, en tot verhaal bewerkte hoofdstukken van een nieuw boek waaraan hij werkt, gepubliceerd in De Tweede Ronde. Philip Snijder is ook actief als vertaler uit het Engels en Italiaans.

A.L. Snijders werd in 1937 geboren in Amsterdam, waar hij de lagere school, de middelbare school en de universiteit bezocht. In 1971 verhuisde hij naar de Achterhoek. Zijn voorkeur voor korte zinnen en verhalen heeft te maken met zijn angst voor de anakoloet. Zijn laatste bundel zeer korte verhalen heet Vijf Bijlen.

James Thurber (1894-1961) was aanvankelijk journalist en werd in 1928 redacteur van The New Yorker, waarin zijn vele verhalen en cartoons verschenen. Het verhaal The Secret Life of Walter Mitty, geschreven in WO2, is een van zijn beroemdste; het werd in 1947 verfilmd met Danny Kaye in de hoofdrol. In de jaren zeventig verscheen er een eerdere vertaling van. Sinds 1997 wordt jaarlijks de Thurber Prize voor Amerikaanse humor uitgereikt.

Thomas Verbogt (1952) schrijft romans, verhalen en toneelstukken. Hij heeft een dagelijkse column in De Gelderlander en is regelmatig op de VPRO-radio te horen. Recente titels: de roman Eindelijk de zee en de verhalenbundel Echt iets voor jou, beide verschenen in 2007, en de roman Verdwenen tijd uit 2009.

L.H. Wiener (Amsterdam, 1945) brak na tien verhalenbundels door met zijn romans Nestor (2002), bekroond met de Bordewijkprijs, en De verering van Quirina T. (2006), genomineerd voor de Gouden Uil Literatuurprijs 2007 en de Libris Literatuurprijs 2007. In 2008 verscheen zijn roman Eindelijk volstrekt alleen en het non-fictieboek Herinneringen aan mijn uitgevers. Stelde in 2009 de anthologie Koningswater samen, een bundeling verhalen met alcoholisme als thema. Versleet vijf uitgevers.