De Tweede Ronde. Jaargang 30

[p. 91]

Drie gedichten
Simon Knepper

Een ongeluk komt nooit alleen
Maar vaak met een gebroken been
Een zere schouder, blauwe scheen
Of allerhande schrammen

Zo blijkt men als de slinkse tijd
Van lente naar midzomer glijdt
Opeens zijn wilde haren kwijt
En later ook zijn tamme

Het wijkende tao

De weg der aanvaarding geeft wijsheid
De weg der ontkenning verdriet
Dat zeiden de oude Chinezen al
Maar de jonge zeiden van niet

Quia absurdum

Onze Heer is drie personen
Dat geloven wij heel zeer
Was de Heer maar vier personen
Dan geloofden wij nog meer