De Tweede Ronde. Jaargang 30

[p. 68]

Twee gedichten
Piet Janssen

postkoloniaal

ooit was indië van ons
maar al verloren

toen je met verbeelding nog
aan de macht
in je king-atlas blind
batavia aanwees
met de trots van de bezitter
die zijn rijksdelen
kan dromen

in de luchtwortels
van een machtige waringin
verdwaalde, opging
in de sepia staatsie
van een hofhouding met
waaiers en kopjes thee

de weemoed van de jonge pretendent
die voor erfopvolging te laat is

sinds oom soldaat
met kisten vol houtsnijwerk en
stille kracht terugkwam
en zweeg

[p. 69]

op Bali

het is die tropisch warme
naoorlogse zondag, autoloos
toen nog gewoon

een zinderende stilte
duiven koeren zomerloom
het gonst bij de korf

in de schaduw van een vlier
een kinderwagen
gesluierd tegen vliegen

zonnevlekjes wiegelen
over de harmonicakap
en kindje roert zich niet

die zondag is het
onaangekondigd, van mijlen ver
van jaren her

werkelijker dan de schaduw
van waringin en palm
het schreeuwen van een pauw