De Tweede Ronde. Jaargang 29



[pagina 101]
Twee sonnettenGa naar voetnoot* Driek van Wissen Continuïteit Zonder mijn huisarts kan ik het niet stellen: Ik zal geen spreekuur van hem overslaan En als patiënt kan ik er van op aan Dat steeds als ik hem uit zijn bed zal bellen Hij dadelijk behulpzaam toe zal snellen, Want hij pleegt altijd voor mij klaar te staan. En zelfs als ik tenslotte heen zal gaan Dient hij mij in de dood te vergezellen. Indien het immers mij zal zijn gegeven Dat ik dan onverhoopt reïncarneer En dus in een nieuw lichaam wederkeer Verlang ik dat hij mij is trouw gebleven. Ik wil gewoon dezelfde lijfarts weer, Want zonder hem kan ik niet verder leven.

[pagina 102]
Voor een prikje ‘Dat bultje,’ sprak mijn arts, ‘wordt wel erg dik En bovendien ook angstaanjagend blauw En daar ik dat niet helemaal vertrouw Moet u maar naar ons lab toe voor een prik.’ Wel, snel bekomen van de eerste schrik Betrad ik vrolijk fluitend dat gebouw En binnen in een hokje bleek al gauw Dat er geen mens zo dapper is als ik. Want anders dan de doorsnee bangerik Bood ik met doodsverachting in mijn blik Mijn arm aan aan een witgejaste vrouw En toen zij toestak, riep ik zachtjes au, Maar verder gaf ik absoluut geen kik, Doch viel manhaftig in haar armen flauw.	voetnoot* Bovenstaande gedichten maken deel uit van Driek van Wissens nieuwe bundel ‘Voor het vaderland weg’, die november aanstaande zal verschijnen bij Uitgeverij Nijgh & Van Ditmar.