De Tweede Ronde. Jaargang 26



[pagina 40]
Levenslang Marianne van den Herik zoals zij ook het glas beetpakt het leegdrinkt met dat boze slikken zoals zij ook postzegels plakt op brieven - bom! - en o, dat likken hoe zij de kam haalt door het haar geen lok die peinst over ontsnappen en wandelen? met donderstappen verplaatst ze zich van hier naar daar wat haar gebarentaal laat horen klinkt als één vastgevroren schreeuw nog ruik ik ze: die gladgeschoren soldaten, buiten! in de sneeuw te vroeg was zij eens meisje-af te laat was het toen zij vergaf