De Tweede Ronde. Jaargang 26

[p. 38]

Koleire
Anneke Brassinga

Moeders boosheid is een sneeuwvlok
het is kriek met een betrokken lucht
dus vreet je reuzels maar niet op.

De bolworm hebbend draagt zij
de koralen kap, zij truttelt, portelt,
nart en bokt zolang de gal haar bruist

want over moeders lever loopt een luis.
Haar adem kort gelijk een pijpensteel -
knakaf! De dampen hanglip euvel in-

gejaagd, zie hoe gezeten in de hazelaar
op hoge poten door de kwint besprongen zij
aan baard ons vliegt, hoe zwellende

zoals een pad zij horzelt in haar gat
gebeten, keert zich kittelorig, gestampte
duivel uit het kot ontsnapt, uit het vel

gebarsten van haar graf. O bouderie, o
getempeest: het is een woede van klokke
halfacht. En ik, de stille in den lande,

't schaap op sloffen, zet mijn gesuikerdst
gezicht want ben goddank een halve zachte
en heb aan bozen al mijn broertjes dood.