De Tweede Ronde. Jaargang 25

[p. 65]

Zeven gedichten
Marjolein Kool

Gebakken lucht

‘Waar blijft mijn vliegtuighap?’
Rolronde zakenman
ging in de businessklas
hevig te keer.

Zonnebank-stewardess,
vel-over-been-postuur,
suste met: ‘Dit is een
lijnvlucht, meneer!’

Kringgesprek

‘Een vicieuze cirkel, pap,
wat is dat?’ vroeg Sophie.
‘Zo noemt men in de wetenschap
een continu circuit.’

‘Wat is een continu circuit?’
vroeg toen Sophietje gis.
‘Ik zei toch kind, dat dat een vi-
cieuze cirkel is?’

[p. 66]

Handicap

Bij ons op school zit ene Aat,
die altijd vecht en altijd slaat.
Hij mept voortdurend van zich af
en toch krijgt hij nou nooit eens straf.
Want Aatje is een jongen die
zo lijdt aan voedselallergie.
Hij is in wezen zoet en lief,
maar kleurstof maakt hem agressief.
‘Ach, laat hem toch,’ zegt meester dan.
Maar daar word ik allergisch van.

En naast me zit Marie-José,
die schrijft ‘ik loop’ nog met dt.
Van lezen brengt ze niets terecht.
Dat lijkt wel dom, maar meester zegt
dat ze dyslectisch is, de schat.
Nee, vraag haar niet: ‘Hoe spel je dat?’
Bij twintig fouten in dictee
zegt meester nog: ‘Dat valt me mee.’
Maar ik krijg bikkelhard een één
en dat vind ik nou zo gemeen.

Jeroen met water in zijn knie,
mag onder school naar therapie.
Marijke met een keelabces,
mag dropjes eten in de les.
Martijn heeft schimmel, dat is slim,
hij mag niet douchen na de gym.
Als Elsje kliert, dan zegt ze droog:
‘Ik heb een korte spanningsboog.’
En Freek zijn pa is aan de drank,
dus hij mag krassen in de bank.

[p. 67]

 

Maar ik heb niks en dat is naar.

 

Mijn ouders zijn nog bij elkaar.

 

Ik heb geen beugel en geen bril

 

en ik krijg alles wat ik wil.

 

Mijn vader loopt niet in tutu's.

 

Ik heb gewoon niet één excuus.

 

Ik moet als enige, ja echt,

 

precies doen wat de meester zegt.

 

Als je niet één gebrekje hebt,

 

dan ben je zwaar gehandicapt.

Geen facelift

Dames, berust als de jaren gaan stijgen.
Oud zijn is niet wat u vreesde voordien.
Tegen de tijd dat we snorharen krijgen,
zijn we te kippig om die zelf te zien.

Miss-verkiezing

Ze won de miss-verkiezing niet,
geen reis naar Benidorm.
Ze zei toen ze de zaal verliet:
‘Ik was niet zo in vorm.’

[p. 68]

Nieuw bed

Mijn man heeft sinds een maand of zo
problemen met het slapen.
Dus kochten we een lits-jumeaux -
de aanblik deed ons gapen -

met zo'n versnellingsbak erbij:
Je kunt met losse handen
omhoog, omlaag, op rug, buik, zij
in zesentachtig standen.

Mijn man slaapt als een roos sindsdien,
dus dat is voor de bakker.
Ik heb de rekening gezien
en nu lig ik dus wakker.

Scheppingsverhaal

Toen God de Heer de aarde schiep,
't is lang, heel lang geleden,
keek hij tot slot omlaag en riep:
‘Zie zo, ik ben tevreden.

Ik zie hoe mens en dier benee
zich door mijn tuintje reppen.
Zo is het goed. Ik stop ermee.
Ik ga een luchtje scheppen.’