De Tweede Ronde. Jaargang 25



[pagina 44]
Twee gedichten Marjanne van den Herik De echo van Eva zijn blik dwaalt van het beeldscherm naar de boekenwand dit is zijn wereld: kaften, titels, oude namen als Vondel, Bredero, en tussen de twee ramen drie eeuwen verder, de voorname Hildebrand Van Veldeke, de nestor, woont rechts bovenaan en in het midden Perk die zich, merck toch hoe sterck, met buurman Potgieter uitstekend kan verstaan heren Al wat gij zijt, is der vaderen werk voor 't eerst ziet hij ook lege plekken in de muur van boeken: daar, naast Cats, en daar - schrikt zich dan lam het beeldscherm vonkt, een pen verschijnt: een gloed, een vlam, een laaiend vuur van feminiene signatuur de vrouwentaal die nooit verscheen mi lanct na di hiaten kon zij dichten met haar poëzie

[pagina 45]
Cardiogram haar hart heeft tot vandaag nog nooit gesproken van wat zij mij vertelt in een grafiek ik lees haar waarheid op computerstroken ruitjespapier in een polikliniek kan ik de pieken en de dalen duiden? - systole van haar liefde en esprit de diastole van haar rêverie - waar staat wat zij verzaakte en verbruide? en daar, pal voor de toegangsdeur naar later met die verrader op haar bange huid, weerspreekt zij niet wat er is vastgelegd op weg naar huis wordt zij steeds obstinater om 't afscheid van de wereld, maar besluit: je weet toch dat zo'n onderzoek niks zegt