De Tweede Ronde. Jaargang 25

[p. 76]

Drie gedichten
Ton Peters

Kalme streek^*

Hij was al vroeg uit Leeuwarden vertrokken
En kwam na zeven dagen aan in Sneek,
Als schaatser van de ingehouden vaart
Gaf hij de voorkeur aan een kalme streek

Ooit blonk hij uit in carrière knokken
Waaraan hij haast met hart en ziel bezweek
Maar toen hij overspannen werd verklaard
Gaf hij de voorkeur aan een kalme streek

Daar handelt hij in schapen en in bokken,
Vermaakt het kroegvolk 's avonds met de preek
Dat God, als hij bestaat, door Friesland waart,
Die gaf de voorkeur aan een kalme streek

Maar 't meest liet hij zich door het tempo lokken
Waaraan de Fries het liefdesleven paart:
Men geeft de voorkeur aan een kalme streek

* Gedicht naar aanleiding van een anekdote uit de negentiende eeuw: een hoer zegt tegen zoon Van Lennep dat ze bij hem ‘de kalme streek’ van zijn vader herkent.

[p. 77]

Belasting

Rondom het huis de vleugelslag van gieren,
er zit er zelfs een grijnzend op het hek
te kijken hoe ik in dit stil vertrek
belaagd word door belastingformulieren

Van alles kan een mens worden verlost,
relatieleed en aanverwante kwalen,
maar valt men in de handen der fiscalen
dan rest alleen een kleine aftrekpost

Ik steek mijn hoofd behoedzaam door de strop,
ik heb het zelf verdiend, ik geef het op

Postbus 51

Als toppunt van het burgermansfatsoen
volg ik de Postbus 51 lessen,
creëer met harde hand bij lege flessen
apartheid tussen bruin en wit en groen

Ook vul ik met een achteloos gemak
de chemobox met lege batterijen
en ledig ik na afloop van het vrijen
condooms in de daarvoor bestemde bak

Maar wie, o wie zal na mijn overlijden
de ziel van het doorrookte lichaam scheiden?