De Tweede Ronde. Jaargang 24

[p. 40]

De boedel van oom Ewoud
Lodewijk Modderman

Mijn oom, altijd zo hopeloos verstrooid,
Bewoonde onmiskenbaar deze flat.
Ik zie een slordig dichtgeslagen bed.
Een bloem gedijde hier waarschijnlijk nooit.

Maar verder lijkt mijn ooms vertrek voltooid
En op het punt te worden bijgezet.
In elke hoek verstoft een droogboeket,
Het beurse fruit zal worden weggegooid.

Wat vind ik anders dan mijn eigen einde,
Belast met vrijgezellentrekken, zijnde:

Alleen nog maar met moedeloze zuchten
De van het zweet bedompte kamer luchten

En slechts een enkeling terloops verbazen
Door ook de laatste adem uit te blazen.