De Tweede Ronde. Jaargang 24

[p. 68]

Ex-kapitein supertanker
Lou Vleugelhof

Soms wankelt hij nog wijdbeens op het wegdek
van de boulevard, trots als een ouwe aap
de knopen overtellend van zijn overjas,
vaart hij de haven uit met windkracht negen.

Hoog op de brug van supertanker XX elf
drijft hij zijn breekbaar luciferhoutje voort
op de rug van zijn leviathan. Bemanning laveloos.
Er knapt iets in zijn hoofd en in het oud karkas.

Sindsdien loopt er smurrie uit zijn hoofd
en uit het ingewand, en zwarte brokken
spoelen uit zijn ogen; hij heeft het land
aan zand en tekent kale rotsen zwart.

Maar op de boulevard in wankel evenwicht
met apetrots is hij een opgetuigd fregat,
dat als een zeegod uit wil varen
met volle zeilen naar de jongste dag.