De Tweede Ronde. Jaargang 24

[p. 56]

Échec
Jaap Ferwerda

1. Ikaros

Naast vader klom hij, in zijn nieuwe pak
zacht glanzend van genot steeds hoger
voor 't eerst haast evenwaardig, strak
sloot het harnas om zijn spieren.
En toen de vader moe werd en voorzichtig,
en stuurs vermaande om vooral niet,
liet hij hem achter zich en streefde hoger.
Hij keek omlaag: een vadervlek.
Bevrijd voelde hij druppels op zijn lijf.

Zijn kleren dropen van hem af
en dalend, klimmend, dalend weer
viel hij in een ballet van veren
omlaag, naar wie daar tot hem riep,
die blinkend, vruchtbaar en verzadigd
haar schoot opnieuw ontsloot en
hem genadig opnam en vergaf.

[p. 57]

2. Phaëton

Te groot, te fel, te diep de hitte
die hij in 't vaderhuis ervoer:
verbeten sloeg de zoon de hand aan
het vuren span en ploegde
in de ochtendlijke rozenbaan een
ongekende vlammenvoor.
Al ben je dan ook nog zo zoon van God
het valt niet mee het godswerk zo te doen
dat je je vader kunt vergeten.
Terwijl hij stier, leeuw, schorpioen trotseerde
begon hij al zijn val, ontstak
de Helikon (de Muzen, naakt, verdorden
voor hun tijd), verdampte zeeën en
liet de aarde openscheuren, zodat zelfs
de vorst der diepste schaduw zich
bedreigd zag.

Zijn val, met brandend haar,

dreunde diep door in de gebarsten grond
en doofde de verbaasde baaierd.
De vader wendde het hoofd af, kende
zijn bastaard niet meer.

Het waren vrouwen

die naderden en zijn gebroken vorm
in hun gewaden borgen. Hun borsten
gaven melk, geen vuur: zo wasten en
zalfden zij het lichaam. Zij weenden
en begroeven hem. Zij plantten populieren
bij het graf aan de rivier, wier tranen later
stolden tot barnsteenstuiters in het water.