De Tweede Ronde. Jaargang 22

[p. 109]

Vier gedichten
Kees Jiskoot

Zwaarmoed en potsier

Van strijdvaard en blijmoed verstoken
is ieder die uitbund ontbeert;
waar mistroost en droefgeest ontloken,
dient oubol, dient luidrucht geweerd.
Geen lichtvoet valt ooit te verwachten
van hem die tot rampzaal verviel.
Wil meewaar en hulpvaard betrachten,
vertroet hem, zo'n poot van een ziel!

Een padvinder

Voor verweesde katjes, kauwtjes
sta ik heus nog wel paraat,
maar ik loop voor ouwe vrouwtjes
mij niet langer uit de naad.
Liever loods ik malse meiden
veilig naar de overkant,
ook al bieden die bij tijden
daarbij heftig tegenstand.

Hopman kan me meer vertellen,
hij vergist zich als-ie denkt
dat de hulp aan totebellen
machtig veel voldoening schenkt.
Onzin, allemaal gewauwel,
daar geen krachten aan verspild,
mij bevredigt, Baden Powell,
enkel overstekend wild.

[p. 110]

Aan het loket

Jacob, Izak, Sara, Kaïn,
Onan, Onan, Terebint, -
zo spel ik mijn naam wanneer ik
mij in Israël bevind.

Ben ik in het rijk der Russen,
spel ik daarentegen zo:
Josip, Inna, Sjostakovitsj,
Katja, Olga, Olga, To.

Maar aan Brusselse loketten
bezig ik hun zoet patois:
Jefke, Ickxske, Sjefke, Krieckxske,
Olland, Olland, Toetatwâ.

[p. 111]

15 augustus

Voor Anne Stoffel

Noch het feest van sinterklaas
noch de kerst kan mij behagen,
hekel heb ik ook aan paas-,
juttemis- en pinksterdagen;

nee, het mooiste feest op aard

blijft Maria-Hemelvaart.

Ook al ben ik protestant,
stiekem houd ik van Maria,
ja, ik noem haar onderhand,
net als Reve, mamma mia;

's avonds toast ik bij de haard

op Maria-Hemelvaart.

Schoon werd zij vereeuwigd in
poëzie, portret en proza
als de Hemelkoningin
of als Mater Dolorosa.

Doe als ik, zij is het waard:

Vier Maria-Hemelvaart!