De Tweede Ronde. Jaargang 22

[p. 61]

Koeienvlees en kalverliefde
Jan Boerstoel

Hoe ging het ook weer? Eten dat je zweette:
de parels op je voorhoofd, langs je rug
allengs het grote gutsen én maar stug
dóórbunkeren, zoals het schamper heette.

Het hoorde niet, maar moest ook alles horen?
Als vijftiener lustte je desgevraagd
best nóg twee hamburgers en, uitgedaagd,
wel twaalf, want dat was jouw manier van scoren,

van indruk maken, echt, dat scheelde stukken...
Met meisjes wou het toen nog niet zo lukken.