De Tweede Ronde. Jaargang 21

[p. 37]

Jubeljaar
Jan Kuijper

Als een luchtspiegeling van gene zijde
verschijnt de wereld. Dan is het voorbij.
Kan ik buiten de tijd, hij buiten mij?
en zo ja, kan ik dan nog steeds ten tijde
van Dante schrijven, die de tijd zag zij
aan zij met de eeuwigheid, om te vermijden
zich van een liefde te moeten bevrijden?
Het kan dus, waar of niet, ik ben zo vrij.

Is de tijd een illusie, dan weet ik
er nog wel een paar, zelfben ik het ook.
Natuurlijk niet deze inkt, en niet de thee
die jij straks krijgt. Jij zegt misschien, ik slik
hem door, en als ik het theewater kook
dan kost dat tijd. Ik doe al niet meer mee.