De Tweede Ronde. Jaargang 21

[p. 182]

Twee gedichten
Moniza Alvi^*
(Vertaling Kees Klok)

Een schaal warme lucht

Iemand valt in jouw richting
zoals een appel van een tak,
langzaam bewegend, onmerkbaar alsof
hij een nieuw politiek tijdperk ingaat,
of opgewonden zoals een hond die een bot ziet.
In zijn handen houdt hij
alles wat hij zijn bezit weet -
een schaal warme lucht.

* Moniza Alvi werd geboren in 1954 te Lahore in Pakistan. Toen zij enkele maanden oud was verhuisden haar Pakistaanse vader en Engelse moeder naar Engeland, waar het gezin zich vestigde in Hatfield (Hertfordshire), waar zij opgroeide. Na de middelbare school studeerde zij Engels aan de universiteit van York, waarna zij lange tijd werkzaam was als lerares te London. Daar is zij momenteel verbonden als docente aan het Open College of the Arts.
In 1991 won zij de Poetry Business Competition en in 1993 publiceerde zij haar eerste officiële gedichtenbundel onder de titel The Country At My Shoulder bij de Oxford University Press. Deze werd genomineerd voor de T.S. Eliot Prize. Bij dezelfde uitgever verscheen in 1996 haar tweede bundel A Bowl of Warm Air, waarmee zij definitief haar naam vestigde. Moniza Alvi is door de Engelse Poetry Society uitgeroepen tot een van de zogenoemde New Generation Poets, waaraan het tijdschrift Poetry Review in 1994 een speciale uitgave wijdde. In juli 2000 zal bij uitgeverij Bloodaxe haar derde bundel verschijnen onder de titel Carrying my Wife.

A bowl of warm air

Someone is falling towards you
as an apple falls from a branch,
moving slowly, imperceptibly as if
into a new political epoch,
or excitedly like a dog towards a bone.
He is holding in both hands
everything he knows he has -
a bowl of warm air

[p. 183]

[Nederlands]

Hij heeft je al van ver gezien,
je leek een theatrale, knoestige boom
aan de horizon en hij heeft je van heel dichtbij gezien
als de onderkant van een zwam.
Maar hij kan je niet opslaan als een krant
of je neerleggen als een krant.

En je beseft dat hij naar je toe zwenkt
en dat hij zijn snelheid aanpast
en dat de zon en de wind en regen zich voor hem bevinden
terwijl de zon en de wind en regen ook achter hem zijn.

[Engels]

He has sighted you from afar
as if you were a dramatic crooked tree
on the horizon and he has seen you close up
like the underside of a mushroom.
But he cannot open you like a newspaper
or put you down like a newspaper.

And you are satisfied that he is veering towards you
and that he is adjusting his speed
and that the sun and the wind and rain are in front of him
and the sun and the wind and rain are behind him.

[p. 184]

De International Stores

Het was beslist
het minst internationale warenhuis ter wereld.

Ik zou de kaas en de ham
er hoog verheven op de toonbank kunnen zien

als Angelsaksische no-nonsense ouders.
Maar het was een stapelplaats voor blik -

prachtige piramiden, indrukwekkender
dan mijn grootmoeders verzameling,

alvast aangelegd voor de Derde Wereldoorlog.
In trotse rijen vormden de voorraden paden

over de marmeren vloer.
Je had hier kunnen trouwen

The international stores

It was surely
the least international shop in the world.

I'd note the cheddar and the ham
supreme on the counter

like no-nonsense anglo-saxon parents.
But it was an emporium for tins -

splendid pyramids, more spectacular
than my grandmother's collection

stored in advance for World War Three.
The proud ranks of supplies created aisles

on the marbled chequered floor.
You could have got married here

[p. 185]

[Nederlands]

in de jaren zestig, in de International Stores.
Je bruidegom zou verschijnen als een geest

uit een voornaam blik.
Hij zou zonder twijfel Engels spreken.

Meneer Davenport, bebakkebaard en vergrijzend
door de zorgen over zijn koopwaar,

zou de ceremonie leiden
vanaf zijn plaats naast de weegschaal,

met zijn handen als pietluttige worstjes
iedereen welkom hetend bij het plechtige

huwelijk van Engeland met Engeland,
de gelukkige verbintenis van gelijkgestemden.

[Engels]

in the Sixties in the International Stores.
Your bridegroom would appear like a genie

out of a superior tin -
He would certainly be speaking English.

Mr. Davenport, whiskery, and turning grey
through seriousness about merchandise,

would conduct the ceremony
from beside the weighing machine,

his hands like meticulous pink sausages
welcoming everyone, to the solemn

marriage of England to England,
the happy union of like minds.