|
| |
| |
| |
Light Verse
| |
| |
Drie gedichten
Bella Achmadoelina
(Vertaling Petra Couvée)
Scheiding
Ik dacht dat jij mijn vijand was,
mijn ondergang, mijn molensteen,
maar nee, je bent gewoon een kwal,
en door je trucjes kijk ik heen.
Je gooide ooit een centje
in de sneeuw op het Manegeplein.
Het centje zou voorspellen
of het voorgoed zou zijn.
Je wikkelde mijn benen in een sjaal,
daar, in de Alexandertuin,
en wreef mijn handen, maar je loog,
en dacht dat ik jou ook bedroog.
bleven boven me je leugens draaien.
Nu gaan we uit elkaar, voorgoed,
geen bitterheid, of spijt.
Het ga je goed, je redt het wel,
ik red me ook wel mettertijd.
Waar was dit alles goed voor?
| |
[Russisch]
Я думала, что ты мой враг,
а ты не враг, ты просто враль
и вся игра твоя - дешевая.
И шарфом ноги мне обматывал
там, в Александровском саду,
и руки грел, а все обманывал,
все думал, что и я солгу.
Кружилось надо мной враньё,
Но вот в последний раз прощаешься,
в глазах ни сине, ни черно.
О, проживешь, не опечалишься,
| |
| |
| |
'k wil dat je...
'k wil dat je niets meer vraagt voortaan,
niet langer tijd aan mij verspilt,
en raak mijn hand niet stiekem aan
met die trouwe hondenblik.
En loop niet aldoor in de lente
mijn sporen na door elke plas.
Ik weet dat het geen toekomst kent
en alles blijft zoals het was.
Jij denkt, het is uit eigendunk
dat ik geen vriendschap wil, maar echt,
geen eigendunk, maar ongeluk
houdt mijn hoofd zo recht.
| |
[Russisch]
Не уделяй мне много времени,
Глазами добрыми и верными
Не проходи весной по лужицам,
Я знаю - снова не получится
Ты думаешь, что я из гордости
Я не из гордости - из горести
| |
Ach jongen loop toch door...
Ach jongen loop toch door - succes
zul je niet hebben. Onthoud:
ik ben mijn minnaars minnares
en bovendien ontzettend oud.
En houd nu verder niet die zware
verhitte blik op mij gericht:
een liefdeslach uit jonger jaren
flitst lijnen goud in mijn gezicht.
Ik ga... de kou van februari haalt
mijn rode konen weg... de sneeuw ligt
hoog, en onbescheiden straalt
de liefde af van mijn gezicht.
| |
[Russisch]
Прохожий, мальчик, что ты? Мимо
иди и не смотри мне вслед.
Мной тот любим, кем я любима!
К тому же знай: мне много лет.
Зрачков горячую угрюмость
вперять в меня повремени:
то смех любви, сверкнув, как юность,
Иду... февраль прохладой лечит
жар щёк... и снегу намело
так много... и нескромно блещет
|
|
Auteursrechtelijk beschermd