De Tweede Ronde. Jaargang 21

[p. 75]

Twee gedichten
Peter van den Tillaart

Afgunst I

Van vele kanten wordt me aangewreven
dat ik me met een ongepaste vlijt
aan een verwerpelijke passie wijd:
de jaloezie beheerst m'n hele leven.

Ik zie een week lang groen en geel van nijd,
wanneer ik lees dat duizenden personen
in villa's op een tropisch eiland wonen
en zwemmen in de drank en vrije tijd.

Van afgunst kleurt een vlammend rood m'n konen,
als mij tot in finesses wordt beschreven
hoe rijkelui zich dag en nacht omgeven
met schaars geklede sensuele schonen.

Het is mijn criticasters vast ontgaan:
de jaloezie brengt kleur in mijn bestaan.

[p. 76]

Afgunst II

Sociaal contact lijkt voortaan uitgesloten,
want mijn bekenden keren me massaal
de rug toe en negeren me finaal:
mijn afgunst heeft hen voor het hoofd gestoten.

Hoewel ik stevig van die boycot baal,
benijd ik schaamteloos en onverdroten
m'n buren, vriendenkring en huisgenoten.
Ik ben wat jaloezie betreft royaal.

Ook haat ik meer capabele collega's
en ben daarnaast uitzonderlijk jaloers
op kennissen met nymfomane eega's.

Ik heb een hekel aan m'n beide broers:
die hebben tot m'n afgunst allebei
een broer die leuker schrijft dan die van mij.