De Tweede Ronde. Jaargang 20

[p. 64]

Twee gedichten
Yke Schotanus

Europoort

Er grazen schapen in de haven;
tussen olietanks, beton en staal,
verzorgen zij, verdwaald, een stukje groene kade

Toch zijn zij thuis: hun paradijs is kaalslag, en hun blaten,
half verwaaid, vindt weerklank, echoot, op de desolate
vlakte vol containers, buizenstelsels, kranen

De schepen gaan aan hen voorbij, zij blijven grazen,
visitekaartjes van ons wonderland - dit is hun taak:
maak wol uit wind, maak wei uit water.

Verlaten boorterrein, Noord-Groningen

De boer met het betonnen weiland
heeft het beste hek

zijn grond is zijn geheim
wat hij verbouwt is weerstand

iets dat sterker is dan de seizoenen
leven uitdaagt en het buitensluit

hij ploegt, woelt om, boort diepe lagen aan
en snoert wat boven komt de mond

hij maakt een plein omringd met prikkeldraad
en legt het lonkend in de zon

dit is zijn slapende vulkaan,
hij wijst de kinderen hun voetbalveld:

Verboden toegang! Kom.