De Tweede Ronde. Jaargang 20



[pagina 48]
Twee gedichten Jaap Tempelman Iemand Iemand loopt langs de drukke, brede straat met rustige pas, loopt bij een ondergaande zon de zomeravond uit, loopt rustig de weg naar de schemering die in de verte hangt. Zo iemand is al jarenlang ongemerkt alleen geweest in huis, heeft muisstil de voordeur achter zich dichtgedaan en loopt op lichte schoenen in blind vertrouwen langzaam weg. Die iemand zal een laatste dag met vrienden, hun ogen moe van hoop en vrees, uiteindelijk de pas versnellen om niet vergeefs verdriet te horen in het getrompetter van de herfst.
Op het dorp Wat zou je gelukkig zijn als het kon. Alles aan kant, schipbreuk op het droge, de kinderen gezond van huis, de hond braaf en een tuinkabouter vissend in het gras. Nu ga je rozen kopen voor tegen de muur. Op het dak de haan waarheen de wind wil. Verse kruiden uit een kerklatijnse tuin bij de zelfgekweekte groentes iedere dag. Het gaat bijna lijken op wat het nooit was. Als het avond wordt uren blijven schemeren bij de televisie, liefst een langdurige serie over Engelse mensen in een doodsbleke stad.