De Tweede Ronde. Jaargang 20

[p. 36]

Twee gedichten
Kees Hermis

Spiegelbeeld

Terug uit de nacht van de narcose,
mijn been verdoofd in het verband,
waar was mijn ene voet? zag ik

Een plein, verregend. Onder de bomen
aan de rand een beek over het wegdek.

Ik zag een man. Hij sprong.
En even dacht ik dat

Ik die man was, in die sprong.

Dat dacht ik even bij
het zien van de man die sprong

Over de beek op het wegdek aan de rand
onder de bomen van het verregende plein.

Toen ik vroeg waar mijn ene voet was,
mijn been verdoofd in het verband,
terug uit de nacht van de narcose.

[p. 37]

Reizen

Wonen is anders dan verblijven
of een zich bevinden,
mijn huis verliest steeds meer
zijn naam,
wat open stond, loopt dicht,
ruimte neemt omtrek aan
van anoniem gezicht,
de kamer wordt een straat
waar ik nooit ben geweest,
persoon voor reizigers dat men
na aankomst weer verlaat.