De Tweede Ronde. Jaargang 19

[p. 62]

Twee gedichten
Patty Scholten

De koffervis

Er zweeft een geel valiesje in de zee.
De ogen blauw saffier, in goud gevat,
een kort gewei en staartroeren, opdat
hij koers kan zetten naar zijn bal masqué.

Dit is de wensvis van heer Piggelmee
of blokje borrelkaas dat men vergat.
Hij wuift zijn vinnen vlijtig door het nat,
een piepklein staartje doet heldhaftig mee.

Ik zien hem in een marktkraam, opgedroogd.
Een duiktrofee die schommelt in de wind.
Het poppenkoffertje is leeg, geloogd

tot troosteloze aankoop of cadeau.
Het geel en blauw vervlakt tot kleurenblind,
zijn mond gestold in een onhoorbaar o.

[p. 63]

Het hoornvee

Ze zijn te slomig om me te bekoren
en dragen kapstokhaken op hun kop.
Hun overgeefsel eten ze weer op,
de kalfjes worden wandelend geboren.

Ze schikken zich gedwee naar zweep of sporen
maar schrikken van een vlieg of regendrop:
het oog gedraaid, de hoeven slaan galop,
of wapperen verdwaasd met staart en oren.

Geen enthousiasme, geen genegenheid,
geen stomende rivaliteit of strijd,
alleen maar grazen tot het donker wordt.

Ze zijn zo saai en kleurloos als hun vlaai,
maar net als grassprieten zijn ze ook taai.
In 't leven en daarna nog - op je bord.