De Tweede Ronde. Jaargang 16

[p. 66]

Drie gedichten
Jan Terpstra

Goethe bezoekt Assisi op doorreis naar Rome

Hij liet de reiskoets bij de kathedraal beneden
en steeg vlug en veerkrachtig naar de stad waar
de Romeinse tempel staat. Het was het uur
dat in de kerken rondom werd gebeden.

En toen hij in bewonderende aandacht keek
naar deze strenge schoonheid uit een grote tijd
luidden opeens de klokken en het leek
hem even of er om hem werd gestreden.

Franciscus... maar dat was toch lang voorbij
voor hem die duisternis en muffe kerken achterliet,
zich haastend naar een nieuw en zuidelijk gebied.

Hij keerde om met die bevrijdende gedachte
en liet zich door het lichte landschap dragen
naar Rome waar het Nieuwe Leven wachtte.

[p. 67]

De golf

Ik wilde je tegemoetgaan als in jonge jaren
met wijd-open armen om je te omhelzen,
bewust van kracht.

Maar je hebt me gevloerd. Je hebt me beetgehad.
Met een onderstroom heb je mijn enkels gepakt.
Ik werd ondergedompeld.

Brandzout water dronk ik. Kokhalzend,
slikkend, hijgend dook ik even op
maar werd teruggezogen.

Het was niet leuk meer. Ik ben bang geweest.
Dat was niet genoeg blijkbaar want
snel uitvloeiend legde je me neer op het strand
tussen de natte schelpen. En de zon was warm.

Vallei bij Antissa

Maanlandschap
door zon overweldigd.
Zon schroeit op rotsen,
op losse stenen, gruis:
verblindend.

De aarde een knekelhuis
in het dodende licht van de middag.

Leven echter, hardnekkig, beet zich vast
in de dorrende distel,
in het snerpende fluiten van krekels
en de schichtige gang van minuscule hagedissen.