De Tweede Ronde. Jaargang 15

[p. 59]

Twee gedichten
Max Niematz

Violen

In een halve kring staan ze, de violisten,
hun wangen gloeien, hun baarden wippen,
hun knieën knikken, je ziet de warme glans
op het hout van de klankkasten, maar
wat de snaren zéggen, dat hoor je niet.
Doe dan je ogen dicht en weet
wat het is. Ze zeggen hoezeer ze
verlangen. En ook bevangt nu verlangen:
naar baarden, wangen, knieën, want o,
het verdriet van de blinde is groot.

Gigue

De wet is gul en goed, het land
maagdelijk. De speelman noodt ons
buiten onder de lindebomen. We slachten
de vetste gans, de puddingen zijn warm
en dik, maar ach, wat nu? De deur
van de herberg zit dicht. Boer noch
schoppenvrouw wil komen. Schraal en
allenig klinkt de gigue uit de doedelzak.
Waar kruiken en pinten overstromen.