De Tweede Ronde. Jaargang 15

[p. 60]

Twee gedichten
Frits Criens

Arleblanc ***

De zon komt 's morgens op, gaat 's avonds onder
En brengt ons tussentijds haar warme licht
Ze stemt daarmee een ruim publiek tevreden

Maar om de vraag die eeuwig bleef omstreden
- Waar blijft ze na haar dagelijkse plicht? -
Ontaardden veel disputen in gedonder

Dus zou Professor Sung, het is geen wonder
Als man van wetenschap een zwaargewicht
Aan deze zaak wat veldwerk gaan besteden

Hij volgde haar voorbij de kim, maar heden
Verscheen zijn niet-bevestigd doodsbericht
Dat maakt zijn laatste boodschap zo bijzonder

^*

* De vertaling van de morsetekst luidt: Ik zal de wereld binnenkort bewijzen / Er is geen ondergaan, slechts eeuwig rijzen

[p. 61]

Niersteen
Een mannenangst

Een flauwe golf van vaag maar zeurend zeer
Negeer je achteloos en laconiek
Maar als een vloed van pijn zo ongeveer

Tot springtij escaleert, is die koliek
De eerste in een lange martelgang
Met eindpunt de o.k. van een kliniek

In je urethra graaiend met een tang
Vergruist de uroloog een concrement
Dat hij nog meer vernielt is zeker wrang

Nu jij te vroeg de grote slapte kent
En zorg om jouw genot in bed je kwelt
Zoek jij het financiële happy end

Helaas wordt niet vergoed met smartegeld
Gemis van iets dat niets heeft voorgesteld