De Tweede Ronde. Jaargang 15

[p. 35]

Twee gedichten
Gré Buitenwerf

Oosteinde

Zij loopt op het kerkhof
tussen vertrouwde namen
een vochtige doek in haar hand:
zij zuivert elke zerk

zorgelijk, want - daar
is geen luwte, daar valt blad,
daar ligt de dode te ver
van preekstoel en gebed -

bij de tweede rij rechts
van de ingang wacht zij.

[p. 36]

Afscheid

Ik speelde in de tuin, die een begraaf plaats was
Ik bouwde van water en zand een tafel
Marmeren meisjes hurkten naast mij in het gras
Ik gaf ze bloesemthee en boterwafels

Een vrouw kliefde op de achtergrond een steen
De meisjes sloegen de kruimels van hun gewaden
En dansten het ritme, waardoorheen
De lokroep klonk vanuit de open graven

Ik aarzelde mij op te maken
Ik sloot de ogen en ging op de tast
Eén dans nog met mijn dode kameraden
Daar buiten stond de vrouw, rotsvast.