De Tweede Ronde. Jaargang 14

[p. 78]

Twee drinkers
Michail Kotsjetkov^*
(Vertaling Anne Stoffel)

Twee drinkers zaten in een datsja
te drinken zonder iets te eten
en over 't Vaderland te dazen.
Dat duurde nu al ruim twee weken.
Eén was uw nederige dienaar,
de ander Gogol (overleden).
Ook was een zwarte kraai aanwezig,
die bij de deur stond als een ziener.
En niet voor niets!

Want daar komt, na een ‘Vrouw, tabé!’,
bebrilde Tsjechov aangejakkerd.
Het is alsof hij 't ruikt, de stakker,
dat wij hier zuipen met zijn twee!
Maar ach, illusies jaagt hij na,
de hospik, op de sneeuwstorm vloekend,
want wat gebeurt? De kraai, met zoekend
oog, ziet hem en zegt: ‘Jongens, kra!’
En wij verstoppen gauw de flessen,
pakken de dikke samowar,
en spreken nu alleen nog maar
van rammenas en zwarte bessen.
Daar komt de grote schrijver binnen.
Wij zeggen: ‘Ah! Welk hoog bezoek!

* Michail Kotsjetkov is ongeveer dertig jaar en hoort tot een Moskouse kunstenaarsgroepering die zich ‘De eerste cirkel’ noemt. Hij publiceerde werk in de nieuwe ‘onafhankelijke almanak’ - Konec veka (Het einde van de eeuw).

Два алкоголика

Два алкоголика на даче
сидели третью неделю
и, не закусывая, пили,
о судьбах Родины судача.
Один из них - покорный Ваш,
второй - покойный ныне Гоголь
с вороной черной, словно уголь,
стоящей при дверях, как страж.
И, кстати, не зря!

Ведь, пожелав жене ‘Адью!’,
уже спешит очкарик Чехов,
не знаю, как и где прочухав,
что без него на даче пьют!!!
Но зря спешит наш санитар,
мороз и вьюгу кроя матом,
его в окне едва заметив,
ворона скажет: ‘Братцы, каррр!’
И мы, под стол бутылки спрятав,
достанем толстый самовар,
переведя свой разговор
на тему редьки и шпината.
И вот войдет великий классик.
Мы скажем: ‘Ба! Какие гости!
Хотите, выпьем чаю вместе?
Или подать велите квасик?’
И вот сквозь мутное пенсне

[p. 79]

[Nederlands]

Wat lust u liever, thee met koek
Of wilt u aan de kwas^* beginnen?
Hij ziet meteen door zijn pince-nez
hoe grotelijks hij wordt belazerd,
dat hij voor niets hierheen geraasd is
door 't rotweer en de natte sneeuw
en zegt: ‘Nee, steekt u dat goedkope
verzuurde bocht maar in uw reet, hoor!’
Dan nokt hij af naar zijn verpleegster
als Bonaparte naar Europa...

De drinkers gaan weer aan de drank,
en, ijverig hun hoofden krabbend,
hervatten zij hun loos gebabbel
over het lot van 't Vaderland.
Zo, om hun Land in angst en beven,
zitten zij dwaas en tierelier
in 't verre huis aan de rivier,
hun leven lang...
En na het leven.

* alcoholvrije drank

[Russisch]

увидит, как он прокололся, -
что он сюда напрасно рвался
через пургу и мокрый снег,
и скажет: ‘Да, пошли вы в жопу
с прокисшим квасом и заваркой!’
И в ночь отбудет к санитарке,
как Бонапарт в свою Европу...

А алкоголики опять
достанут мутные бутылки
и под чесание в затылке
начнут о Родине пенять.
И, убиваясь по Отчизне,
в далеком доме у реки
они сидят, как дураки,
вот так всю жизнь...
И после жизни.