De Tweede Ronde. Jaargang 14

[p. 34]

Twee gedichten
Juliën Holtrigter

Verhaal

Achter hem in het dal ligt de stad,
neergedrukt onder vuilgele wolken.

De tuin op de berg is omheind.
Er baadt een vrouw in de zon.

Opzij van het huis staan ramen wijd open.
Daarbinnen ziet hij een opgemaakt bed.

Hij klimt, strekt zich uit
en kijkt naar de roerloze bomen.

Een verzadigde vrucht valt omlaag,
rolt door het gras van zijn slaap,

valt in het gat van zijn droom.
Ongepantserd loopt hij op straat

op zoek naar een veilige plaats,
een huis, een sluitend verhaal.

[p. 35]

Kleine pastorale

In D., het diep in de bossen verborgen
gehucht, heerst de rust van een nacht
op het land. De duizend zielen slapen.
De kroegen stomen hun zweetlucht naar buiten.
Het geblaf van de honden verstomt.
De lijven draaien zich nog eens om.
Hun kleine lusten steken de kop op in dromen.

Het schuim staat hoog op de beek
terwijl men slaapt en vergeet.

In dit bevallige dorp waar het kwaad
niet kan komen, rust de hand van het schrijven,
ligt de pols open en bloot op de rand
van het bed, sluipt de weemoedige wesp
omhoog langs het laken, bevuilen de luizen
de eens zo kuise agenda.

Lazarus lepelt de wacht zijn eieren uit
totdat hij zich wakker zal braken.
Aan de muur een verouderde kaart van Europa.