De Tweede Ronde. Jaargang 14

[p. 55]

Twee gedichten
Wim Stam

Déjà-vu

Alles herken je, de vlekken
van vaarzen of pinken in de verte,
de schijn van een maanbleke zon,
het leven dat met de vogels
schuilgaat onder het kreupelhout

de vochtige aarde, door
ploegscharen opengescheurd,
wat roeken, of kraaien: zij volgen
de mechanische kevers.

Langs bruine sloten wiegelt
geel riet, de kruinen
van knotwilgen grijpen
naar niets. Geen groter schrik
dan de herkenning van alle dingen.

[p. 56]

Na de zondvloed

(bij een beeld van Carel Visser)

Onder een uitspansel van dun
betonijzer, regenbogen
op een einder van autoruit

dobbert op een zee zo groot
als een half olievat
een kleine plaatstalen schuit:

twee popjes van kinderen
zitten te kijk,
een poppendokter

verving ooit éen beentje
op de groei door een groter,
nog eentje van echt celluloid.