De Tweede Ronde. Jaargang 14



[pagina 51]
Twee gedichten Hanneke van Schooten Onvoltooid Ze heeft gewacht paard en ruiter schuin in het lichte vlak met oog en hand en sluiter tot stand gebracht kind in gesteven wit gekleed als bruid ontsnapt het beeld vreemd scheef. Het blijft zonder samenhang om wat je niet begrijpt het fijne rag van het bewegen verstard in draf hier wachtte zij als ik dit ogenblik niet ver van zijn voltooiing of daaraan net voorbij, voorgoed onaf.

[pagina 52]
Rondgang Dit is de stoel waarop hij heeft gezeten daar de gang, de trappen die hij ging dit is de pen waarmee hij heeft geschreven regels in ritmische bewegingen. Hier is de hoek waarom zijn stem zich boog die ik herkende, zacht hees betoog geplooid tussen plafond en wand en daar de deurklink voor zijn hand. Dit is de kamer, daar het raam waarvoor hij stond met afgewend gezicht zonder bewegen scherp gestoken tegen het winterlicht toen hij gesproken heeft en ik hem vond.