De Tweede Ronde. Jaargang 14

[p. 31]

Jan
Elisa Franke

Zijn vrouw, diep in de rouw, keek nog eens in de kist
en sprak: ‘Hoe kon je nu terwijl je heus wel wist
dat ik zielsgraag naar het journaal had willen kijken,
bij 't zien van Joop van Zijl verbleken en bezwijken?
Ik heb daardoor 't programma móói gemist.

Je was een goede man, dat wordt hier niet betwist.
Al heb je nu en dan ook naast de pot gepist,
we hoorden bij elkaar als Klaassen en Katrijn
en dat je daar nu ligt doet mij verdraaid veel pijn.
Maar Jan, wat lig je pràchtig in die kist.

Daarnet heb ik je al mijn zonden opgedist
en vol van spijt heb ik mijn tranen weggewist.
Ik geef het toe, je had bij mij geen leven.
Dus dat van het journaal wil ik je graag vergeven
al heb ik nu veel dood en leed gemist.