De Tweede Ronde. Jaargang 14

[p. 120]

Down Under
Harry Pallemans

Mijn voeten zijn smerig,
mijn armen verveld.
Ik heb hier geen vrienden
in plaats van geen geld.
Ik zit in het dertiende park
maar ik heb niet geteld.

Een kind maakt een radslag
een hond likt zijn kont.
De bomen verzinken
de zon in de grond.
Goddank ben ik weer een dag dichter
bij jouw halfrond.
(Perth, Western Australia, 1989)