De Tweede Ronde. Jaargang 14

[p. 70]

Vier gedichten
Mieke Tillema

[De jagers - hun verhaal]

De jagers - hun verhaal:
gedreven vakjargon
vol weitas, aasbus,
hoorngeschal. Op
gespannen voet
ga ik mee het bos in,
houd de hond strak
aan de lijn,
trompetter er deerlijk
op los, veins aandacht
voor aangeschoten wild,
maar - hun latijn mijn
taal niet - behoud
een weitas vol strop.

[Ik ben het land kwijt]

Ik ben het land kwijt
onder mijn voeten. Ik zie:
de façade van een bekend
hotel, de ober met
mijn vaders pandjesjas,
een losse hoed. Te nauwe
deuren vermoed ik. Maar
geen engel met vlammend
zwaard, want geen paradijs -
de dag verdrijft ieder
verder verband.

[p. 71]

Heuvellandschap

Het korenveld is zwanger.
Over haar lijf gaat men
lomp te keer, wagens
voeren de vruchten af.
Ze ligt er stijf bij,
geschoren, schudt het
haar niet langer
wild heen en weer.

Bekend terrein, voorheen

Dit zou vertrouwd zijn.
Vleermuizen fladderen
als onhandige zwaluwen.

We zijn te laat.
Alles vergrendeld,
de kijkgaten met luiken
gedicht.

Er is geen doorkomen
aan. Binnen brommen
de vliegen op lijm.