De Tweede Ronde. Jaargang 13



[pagina 76]
Twee gedichten Jaap Tempelman een jongen vanmorgen draagt de dood zijn laatste creatie, beeldschoon, een droom zo barstend van het leven dat het een wonder is, een geboorte, een gedaante overal geliefd, aanbiddelijk, het is een jongen, zegt zijn moeder dodelijk vermoeid op het einde, alles staat voor hem klaar, alleen maar het goede, de ruimte, een lange rij vrienden kan hij krijgen, hij mag zelf zien wat hij worden wil later, bleek, met een glimlach, bloem, vlam, voorjaar.
goede hoop ben je door de jaren iedere dag mooi uit met zo'n gezicht, de zomerdijken verdwijnen en heel het landschap drinkt het grijze weer met zachte slokken, water en wolken die schoorvoetend zoekend maar doelgericht het laagland binnendringen, een ware wijsheid schemert in je haar, een open oog van begrip is je maan, de gestalte van een leeftijd - varen schepen van rijstpapier verrimpeld over de vlakte weg en worden kleiner en