De Tweede Ronde. Jaargang 13

[p. 50]

Drie gedichten
Gerrit Massier

Theater

Nog zingen op hoge toon
de vogels in de bomen zich
een plek, graast hoorbaar
het weidevee, roetsjt
een eekhoorn langs een den
omhoog, verbleekt langzaam
de nacht,

maakt de megaster zich op
stralend over de coulissen
het licht te doven
in een handomdraai,

hangen al die stomme bekjes
op het punt van open, dood-
stil, gelijkgericht.

Côte Sauvage

De hemel staat strakblauw
gekromd over de avond, een bootje
krimpt in roodzwellende zon, een hete
schoot sirenen zuigt
schuimend de kust af -
de horizon een cirkel, jij
brooddronken middelpunt. Terwijl

bij hoogtij uitgespogen op het donker
strand, voor lijk te midden van
doodnuchtere meeuwen: jij.

[p. 51]

Wilde lijsterbes

Uit het schaduwloze aangevlogen
in schemering van beukenwoud
gedropt: een kiempje een
toekomst:

een besje schraal en krom
uit haar zomerdepressies omhoog-
spiralend naar het plafond, het
luchtgaatje daarin.

Het moment nu
dat het langzaam volloopt
met bodem (al nader glijdt
over de grond een plasje zon,
maan mag ook),

dat het (klap op de vuurpijl)
straalbezopen gelukkig even
zich getild voelt

tot in het schaduwloze.